zevenseptembertweeduizendentien

Na een hele nacht gereden te hebben, in de pikkedonker tussen snelle Duitsers en nog een hele dag geslapen te hebben, hebben we vandaag Zagreb verkend! Wel is waar in de regen, joepie ! De bedoeling was om met een kabelbaan de top van de berg (1000m hoogte) Slejme te bereiken, eindelijk de kabelbaan gevonden te hebben, bleek deze echter gesloten en redelijk verlaten. Plan B was dus verder van daar te voet te gaan, maar op een bepaald moment kwamen we op een verlaten punt, waar een huis zwaar vervallen stond en daar stopte ook de weg. Het was er een stort en eerlijk gezegd voelde ik me daar niet echt veilig. Plan C dan maar, terug trammen naar het Centrum van Zagreb en daar wat rondwandelen en bezichtigen. In dit opzet zijn we geslaagd ! Maar de verleiding om junkfood a.k.a. Mc Donald’s was te groot en daarvoor zijn we wel gezwicht. Ondertussen waren de donkere wolkjes al een beetje weggetrokken. En werd het tijd om terug naar ons verblijf te trammen, onze voetjes en knietjes deden een beetje vervelend. Morgen zetten we onze trip verder richting Zuiden, meer bepaald naar de Plitvicemeren!

vijfseptembertweeduizendtien

Kleren ingepakt, inkopen gedaan, alles nog in de auto zetten en helemaal klaar om te vertrekken naar een Kroatië. Jammer genoeg niet genoeg geslapen deze nacht. Om twee uur 's nachts kon ik nog "meegenieten" in bed van 'Geen wonder dat ik ween' van onze vriend Paul Severs. Jaja, Bruisend Atembeke zorgde voor enorm veel sfeer. Ondanks de weinige uurtjes van nachtrust komt alles dubbel en dik in orde, de adrenaline zal me wel wakker houden of mijn lieve schat. Sta echt te popelen om te vertrekken, het is nog maar een kwestie van een paar uurtjes!

We zullen wel gemist worden, daar zorgt ons kleinste spook wel voor ;)

tweeseptembertweeduizendentien

Goed geluimd vandaag, waarschijnlijk bij de gedachte dat de school voor de twee kleine spoken is begonnen en mijn vakantie morgen eens echt kan beginnen. Beetje gegniffel en een beetje getreiter voor de broertjes, die vanaf vandaag weer iedere dag met hun boekentas door de grote schoolpoort stappen om dan een hele dag hun kleine hersentjes vol te stoppen met grote mensen uit de geschiedenis, immens veel rekensommetjes en zoveel andere leuke weetjes. Veel nutteloze weetjes waarschijnlijk.

Maar zoals ik zei, aftellen is eindelijk begonnen. Althans in mijn hoofd, ergens in een achterkamertje, want wat op dit moment telt nog steeds het afleggen van dat allerlaatste examen van dit jaar. En pas daarna komt de aftelfunctie ergens vooraan te zitten in mijn hoofd. Alhoewel dat niet echt strookt met wat professor Cluyts beweert. Hoe dan ook, mijn vakantie komt er aan en ben ik voor een keer blij dat tijd zo voorbij vliegt !