Kleren ingepakt, inkopen gedaan, alles nog in de auto zetten en helemaal klaar om te vertrekken naar een Kroatië. Jammer genoeg niet genoeg geslapen deze nacht. Om twee uur 's nachts kon ik nog "meegenieten" in bed van 'Geen wonder dat ik ween' van onze vriend Paul Severs. Jaja, Bruisend Atembeke zorgde voor enorm veel sfeer. Ondanks de weinige uurtjes van nachtrust komt alles dubbel en dik in orde, de adrenaline zal me wel wakker houden of mijn lieve schat. Sta echt te popelen om te vertrekken, het is nog maar een kwestie van een paar uurtjes!
We zullen wel gemist worden, daar zorgt ons kleinste spook wel voor ;)
